- temperówka
- сущ.• карандаш• точилка* * *temperów|ka♀, мн. Р. \temperówkaek точилка (для карандашей)* * *ж, мн Р temperówekточи́лка (для карандашей)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
temperówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. temperówkawce; lm D. temperówkawek {{/stl 8}}{{stl 7}} niewielki przyrząd, składający się z ostrza w oprawce, służący do temperowania ołówków i kredek; strugaczka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaostrzyć ołówek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
temperówka — ż III, CMs. temperówkawce; lm D. temperówkawek «ostrze w oprawce, służące do temperowania ołówków» Temperówka żyletkowa … Słownik języka polskiego
żyletkowy — przym. od żyletka Stal żyletkowa. ∆ Temperówka żyletkowa «temperówka składająca się z żyletki umieszczonej w plastykowej lub tekturowej oprawce» … Słownik języka polskiego
ostrzynka — ż III, CMs. ostrzynkance; lm D. ostrzynkanek reg. «przyrząd do temperowania ołówków; temperówka» … Słownik języka polskiego
temperować — I ndk IV, temperowaćruję, temperowaćrujesz, temperowaćruj, temperowaćował, temperowaćowany «ostrzyć koniec ołówka, kredki» Temperować ołówki, kredki żyletką, temperówką. ‹wł.› II ndk IV, temperowaćruję, temperowaćrujesz, temperowaćruj,… … Słownik języka polskiego